Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ:ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ

ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ: ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ


"Όταν σου ζητώ να μ' ακούσεις
κι εσύ αρχίζεις να δίνεις συμβουλές
δεν έκανες αυτό που σου ζήτησα.

Όταν σου ζητώ να μ' ακούσεις
κι εσύ αρχίζεις να μου λες γιατί
δε νοιώθω και τόσο ωραία.
Ποδοπατείς τα αισθήματα μου.

Όταν σου ζητώ να μ' ακούσεις
και νιώθεις υποχρεωμένος να κάνεις κάτι
για να λύσεις τα προβλήματα μου,
δεν με κατάλαβες, όσο κι αν φαίνεται παράξενο.

Ίσως γι' αυτό η προσευχή
αποδίδει σε μερικούς ανθρώπους
επειδή ο Θεός είναι βουβός και δεν προσφέρει συμβουλές
και δεν προσπαθεί να τακτοποιήσει πράγματα.

Ο Θεός ακούει μόνο κι εμπιστεύεται εσένα
να τα βγάλεις πέρα με τον εαυτό σου.

Γι' αυτό, σε παρακαλώ,
πρόσεξέ με κι άκουσέ με.
Κι αν θέλεις να μιλήσεις
περίμενε μια στιγμή,
θα 'ρθει η σειρά σου.
Σου υπόσχομαι να σ' ακούσω κι εγώ προσεκτικά."

Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

ΤΟ ΦΛΟΥΡΙ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ



Άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της, άλλη μια φορά μπαίνουμε στην ομολογουμένως διασκεδαστική διαδικασία του να θέσουμε νέους στόχους για το νέο έτος. Νέος χρόνος, νέοι στόχοι, νέα αρχή… Κάθε φορά ξεκινάμε τον χρόνο με την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση που μας έχουν δώσει και κάθε φορά καταλήγουμε να φέρνουμε εις πέρας λίγους στόχους εξ’ αυτών. Ιδιαίτερα όποιος βρει το φλουρί θεωρείται ο τυχερός της χρονιάς, ο οποίος κουβαλάει περισσότερο ‘βάρος’ ώστε να βγάλει εις πέρας την νέα χρονιά όπως του αξίζει σύμφωνα με τη σημασιολογία του φλουριού. Τι κάνουμε λάθος; Είναι θέμα κακής οργάνωσης, έλλειψης χρόνου ή θέλησης; Πώς μπορούμε να εκπληρώσουμε τους φετινούς μας στόχους;            
Είναι σημαντικό να πάρετε ένα φύλλο χαρτί και να καταγράψετε ποιοι είναι οι στόχοι σας και πώς μπορούν να επιτευχθούν. Όταν σημειώνουμε και σχεδιάζουμε τους στόχους μας, αποκτάμε μια πιο ξεκάθαρη σκέψη και σαφέστερη εικόνα. Αν είναι εύκολο καθημερινά την ώρα που ανασυντασσόμαστε τους ρίχνουμε μια ματιά. Σε αυτό το χαρτί θα γράψετε πραγματικούς στόχους που θέτετε εσείς οι ίδιοι και όχι κάτι που θέλουν οι άλλοι από εσάς. Γνωρίζουμε πως όταν επιθυμούμαι κάτι έντονα το υποσυνείδητο, μας οδηγεί σε συνθήκες που θα βοηθήσουν στην πραγματοποίηση τους.
Να θυμάστε πως στοχεύουμε σε μικρούς και εφικτούς στόχους… Τα μικρά και σταθερά μας βήματα, μας κρατάνε προσηλωμένους στο στόχο μας. Με το να θέσουμε μεγάλους  και δύσκολους στόχους με σκοπό να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, στην περίπτωση που δεν τους επιτύχουμε, η απογοήτευση θα είναι πολύ περισσότερη και θα ακυρώσει κάποιες τυχόν επιτυχίες σας.
Δεσμευτείτε! Δεσμευτείτε απέναντι στον εαυτό σας και τους άλλους. Ανακοινώστε στο περιβάλλον σας πως φέτος θα ξεκινήσετε κάποιο χόμπι. Οι πιθανότητες να μην τα παρατήσετε αυξάνονται. Οι γύρω σας θα σας ρωτούν για την πρόοδό σας και τις εμπειρίες σας. Δεν θα θέλετε να τους απογοητεύσετε, ούτε βέβαια τον εαυτό σας.
Για να καταφέρουμε όμως τους στόχους μας πρέπει να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που μας στηρίζουν και μας αγαπούν πραγματικά. Προσοχή στα άτομα που προσπαθούν να  υποτιμήσουν και να υπονομεύσουν τις προσπάθειες σας. Επιλέξτε ανθρώπους που αποδεικνύουν την αξία τους και ομορφαίνουν τη ζωή σας.
Ήρθε η ώρα να πιστέψεις στον εαυτό σου. Απέβαλλε όλους τους φόβους σου, εμπιστεύσου τις δυνάμεις σου και επιβράβευσε τον εαυτό σου όταν το αξίζει. Η πιο χαλαρωτική δύναμη αναδημιουργίας  είναι μια υγιής στάση στα πιστεύω μας, ένας καλός ύπνος, λίγη μουσική και αρκετό γέλιο. Να δείχνουμε εμπιστοσύνη σε αυτό που πιστεύουμε, να μάθουμε να κοιμόμαστε καλά, να καλλιεργούμε την αγάπη μας,  να ακούμε την μουσική που μας ευχαριστεί και να βλέπουμε την χαρούμενη πλευρά της ζωής.          
Θέλεις το νέο έτος να αλλάξεις; Πρόσφερε.. ο Άγιος Βασίλειος σκέφτηκε το τέχνασμα του φλουριού, θέλοντας να προσφέρει χαρά χωρίς να ακούει ούτε ένα ευχαριστώ. Ήθελε να βλέπει τα πρόσωπα των ανθρώπων να φωτίζονται από χαρά. Τι έκανε λοιπόν; Έπαιρνε λίρες, τις έβαζε μέσα στις πίτες και τις μοίραζε στους φτωχούς…

                                        Ας κερδίσουνε κι αυτοί φέτος το φλουρί…

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

ΕΙΚΟΝΟΜΗΝΥΜΑΤΑ



«ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ;»



«ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ;»

Φωτάκια, στολίδια, γιορτινές μελωδίες κατακλύζουν  αυτή την εποχή την πόλη μας. Δώρα ,γλυκά, κάλαντα, ευχές και ευτυχισμένες οικογενειακές συγκεντρώσεις  λαμβάνουν χώρα γύρω από το στολισμένο έλατο… Ξυπνάς το πρωί ακούγοντας τις φωνές των παιδιών να ρωτάνε ρητορικά ‘Να τα πούμε;’… Για τους περισσότερους, οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς που ακολουθεί είναι μια περίοδος διακοπών, ξεκούρασης , οικογενειακής θαλπωρής είναι αφορμή για διασκέδαση και κοινωνικές επαφές , υπάρχουν όμως και κάποιοι οι οποίοι δείχνουν να περνάνε όμορφα τουναντίον μετράνε μέρες στο ‘λελέμετρο’ για το πότε τελειώνει το μαρτύριο που ζούνε. Η «κατάθλιψη των Χριστουγέννων» είναι ένα φαινόμενο διόλου σπάνιο, ειδικά τους καιρούς που ζούμε. Άνθρωποι που βιώνουν κάποια άσχημα συναισθήματα εκείνες τις ημέρες εκτός από τον εσωτερικό πόνο που τους ταλαιπωρεί είναι και δύσκολο γι αυτούς να το εκφράσουν διότι επικρατεί  μια άγραφη συμφωνία  μεταξύ των ανθρώπων ,ότι οφείλουμε όλοι εκείνες τις ημέρες να είμαστε ευτυχισμένοι και χαμογελαστοί . Οι αντιλήψεις για το πώς θα πρέπει να φερόμαστε, ακόμη και να αισθανόμαστε αυτές τις μέρες είναι τόσο ευρέως διαδεδομένες που ακόμη και τα μέλη της οικογένειας μας, δεν αντέχουν να μας βλέπουν μουτρωμένους τις ημέρες των γιορτών, άσχετα εάν υπάρχει λόγος ή όχι. Φοράμε έτσι το  προσωπείο και προχωράμε, μόνο που για μερικούς αυτό το προσωπείο είναι αρκετά βαρύ και δεν το ανέχονται. Ένας ακόμα λόγος που νιώθουμε μελαγχολικοί στις γιορτές είναι το ότι προσπαθούμε να είμαστε όπως αυτούς που μας πλασάρουν τα περιοδικά, δηλαδή καλοντυμένοι, ευτυχισμένοι, πάντα χαμογελαστοί και σε ετοιμότητα για κάθε λαμπερή χριστουγεννιάτικη εκδήλωση, όμως δεν μπορούμε γιατί υπάρχουν παράγοντες που δεν μας το επιτρέπουν και τότε καταλήγουμε σε μία υποσυνείδητη σύγκριση… 
 Υπάρχουν άνθρωποι όπου είναι καλύτερες στη ζωή τους οι εργάσιμες ημέρες καθώς είναι απασχολημένοι στις υποχρεώσεις τους , δεν αντέχουν όχι μόνο τις διακοπές αλλά ούτε τις αργίες καθώς ο μοναδικός μηχανισμός άμυνας που χρησιμοποιούν είναι η άρνηση. Δεν αντέχουν να έρχονται αντιμέτωποι με τις επιθυμίες, τους στόχους τους, τον ίδιο τους τον εαυτό… Η κοινωνία γενικότερα περνάει διάφορες κρίσεις και δυστυχώς σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι σε μία από αυτές. Με όλες αυτές τις εξελίξεις, με τους νέους μας να νιώθουν ανασφάλεια και φόβο για το μέλλον τους, τη δυσαρέσκεια του κόσμου για την ποιότητα ζωής του και την αδυναμία του να αντεπεξέλθει οικονομικά στις υποχρεώσεις του, είμαστε ακόμη πιο απρόθυμοι να ζήσουμε το παραμύθι των ημερών.  Γι όλους λοιπόν αυτούς τους λόγους, κάποιοι άνθρωποι είναι θλιμμένοι τα Χριστούγεννα, δεν τους αγγίζει αυτό το μαγικό πνεύμα , δεν περιμένουν κανένα δώρο την Πρωτοχρονιά, αντιπαρέρχονται τις φωνές των παιδιών. Εγώ αυτό που θα έλεγα και θα έκανα  θα ήταν να μιλήσω… να μιλήσω σε έναν φίλο μου, να μοιραστώ μαζί του το πρόβλημα μου, θα του το κοινοποιήσω γιατί μπορεί να με οδηγήσει προς την έξοδο… μόνο θα έχω ανοιχτά τα αφτιά μου και την καρδιά μου… τόσο απλά. Όταν αισθάνεστε ότι σας καταβάλλει η ρουτίνα, ασχοληθείτε με κάτι διαφορετικό. Κάτι που να σας αναζωογονήσει. 

  Προτάσεις Χριστουγεννιάτικων δώρων: Στον εχθρό σας τη συγχώρεση, στον ανταγωνιστή σας τη ανοχή. Σε έναν φίλο τη καρδιά σας, σε όλους την φιλανθρωπία, σε κάθε παιδί ένα καλό παράδειγμα, στο εαυτό σας σεβασμό.

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ…



                            ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ

Σκέφτηκα πολλούς τίτλους γι’ αυτό το άρθρο ,αλλά αυτός που χρησιμοποίησα περιγράφει πως το πρόβλημα των εξαρτήσεων μας αφορά όλους… Όλοι έχουμε απογοητευτεί από κάποια γεγονότα, και από   κάποιους  ανθρώπους, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του φόβου για τη ζωή  , φοβόμαστε να αγαπήσουμε , να γελάσουμε, να νιώσουμε την ευτυχία , παύουμε  να ελπίζουμε  και έτσι γινόμαστε έρμαια της απογοήτευσης.Η έννοια «φόβος» έχει ιδιαίτερο νόημα στις μέρες μας με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας . O φόβος είναι συνυφασμένος με την ανθρώπινη φύση μας και είναι αναμενόμενος όταν ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με το καινούργιο, το άγνωστο και την αλλαγή γενικότερα. Ο φόβος συνδέεται πάντα με το μέλλον και η πρόληψη επίσης… Η παραδοχή και η αντιμετώπιση του φόβου είναι ένδειξη ωριμότητας και απελευθερώνει το δυναμικό του ατόμου, ώστε να δράσει και να εφεύρει έννοιες όπως «θάρρος- κουράγιο».      
Μη φοβάσαι να αγαπήσεις. Μην κοιτάς τον άλλο πάνω από τον  ώμο ,κοίταξε τον στα μάτια. Μην κοιτάζεις ποτέ κάτω γιατί θα χάσεις το  ηλιοβασίλεμα. Στην εποχή  μας αν αγαπάς σε θεωρούν αφελή, αν κλαις συναισθηματικό,αν συγχωρείς αδύναμο ,καιρός δεν είναι όμως να ξεχάσουμε  τους μικροεγωιστικούς μας εαυτούς   και να μη φοβόμαστε να  είμαστε  συναισθηματικοί;   
Η ζωή είναι ένα ταξίδι ένας  προορισμός  που  την  περνάς  βήμα βήμα.  Αν το κάθε σου βήμα είναι  υπέροχο έτσι θα  είναι και  η ζωή σου .  Οι περισσότεροι χάνανε το καιρό τους κλαίγοντας για τις  χαμένες στιγμές. Υπάρχουν όμως εκατομμύρια άλλες που θα έρθουν… στιγμές που θα ζεις µια ζωή χωρίς ουσίες, στιγμές ανάρρωσης από τις επιπτώσεις της εξάρτησης και στιγμές  εγκαθίδρυσης μίας  σταθερής και δημιουργικής ζωής.
Ο φόβος όταν μοιράζεται μειώνεται. Ιδιαίτερα όταν κάποιος αισθάνεται ότι «δεν είναι μόνος, δεν είναι ο μόνος».